Συγκίνηση στους επικήδειους για τον Διονύση Σαββόπουλο – «Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σ’ αγαπώ πολύ», είπε ο εγγονός του (βίντεο)

Με το τραγούδι «Ας κρατήσουν οι χοροί» αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο η φιλαρμονική του δήμου Αθηναίων, λίγο πριν την ταφή του καλλιτέχνη.
Η «Συννεφούλα» ήταν το τραγούδι που συνόδευσε τον σπουδαίο μουσικό από την Μητρόπολη Αθηνών στο δρόμο
προς το Α’ Νεκροταφείο.
Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχτηκε μέσα στη Μητρόπολη μετά τους επικηδείους των πολιτικών και των καλλιτεχνών με τα τελευταία λόγια αγάπης προς τον παππού και τον πατέρα Διονύση Σαββόπουλο από τον εγγονό και τον γιό του.
«Πολλές φορές που βρισκόμουν μαζί σου ένιωθα έναν κόμπο στο λαιμό μου από συγκίνηση», είπε συγκινημένος ο εγγονός του Διονύσης, .
Με λόγια απλά, γεμάτα αγάπη, μίλησε για τον παππού του, τον Διονύση Σαββόπουλο, περιγράφοντας τη μοναδική τους σχέση, πλεγμένη με στοργή και τρυφερότητα.

Ο επικήδειος του εγγονού του
«Παππού, από πάντα θυμάμαι να μου μεταδίδεις την αγάπη σου με ειλικρίνεια. Είναι σαν μέσα σου να είχες βρει την αληθινή αγάπη στην πιο απλή μορφή της, σαν να είχες καταλάβει τον πυρήνα της, τον λόγο που οι άνθρωποι αγαπάμε».
Θυμάμαι από μικρός, ως και τώρα, πολλές φορές που βρισκόμουν μαζί σου ένιωθα έναν κόμπο στο λαιμό μου από συγκίνηση. Δεν καταλάβαινα γιατί, γιατί δεν γινόταν σε στιγμές έντονες, αλλά σε απλές, όταν μου έλεγες μια ιστορία, όταν έπαιζες κιθάρα και με έβαζες να παίξω πιάνο, όταν τρώγαμε μαζί και με ρωτούσες τα νέα μου. Πλέον έχω συνειδητοποιήσει πως όλες αυτές οι πράξεις είχαν από πίσω μια αυθεντική ανάγκη για ένωση μέσω της αγάπης. Αυτή η συγκίνηση που ένιωθα ερχόταν από μια αγάπη τόσο αληθινή και με τόση αξία, που με έκανε να νιώθω ζωντανός με την εκστατική έννοια της ζωντάνιας».
«Από την αγάπη σου έμαθα τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τα καλά και τα κακά, τα όμορφα και τα άσχημα, τα γλυκά και τα πικρά. Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σ’ αγαπώ πολύ».

Συγκίνησε ο γιος του Διονύση Σαββόπουλου, Κορνήλιος: «Ο θάνατος δεν είναι τέλος»
Ο πρωτότοκος γιος του σπουδαίου δημιουργού αποχαιρέτησε τον πατέρα του
Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της κηδείας του Διονύση Σαββόπουλου στη Μητρόπολη Αθηνών ήταν ο επικήδειος λόγος του γιου του, Κορνήλιου Σαββόπουλου. Με φωνή που έτρεμε από συγκίνηση, ο πρωτότοκος γιος του μεγάλου τραγουδοποιού μίλησε για τον πατέρα του μέσα από το βλέμμα του παιδιού που έζησε δίπλα σε έναν άνθρωπο βαθιά πνευματικό, αλλά και γήινο.
«Πολλά απ’ τα τραγούδια του πατέρα μου ήταν διπλά, είχαν δύο τραγούδια μέσα στο καθένα. Το ένα έτρεχε μπροστά, το άλλο ακολουθούσε από πίσω σαν ρυάκι. Μου πήρε 57 χρόνια να καταλάβω γιατί το έκανε αυτό. Είχε δύο ζωές: η μία άυλη, πνευματική, αέρινη, και η άλλη γήινη, σταθερή, υλική», είπε ο Κορνήλιος Σαββόπουλος, περιγράφοντας τη διττή φύση του πατέρα του και της Τέχνης του.

«Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε να τιμήσετε τον πατέρα μου».
Στη συνέχεια, αποκάλυψε περιέγραψε την ανθρώπινη πλευρά του δημιουργού: «Απ’ τη μία η ρουτίνα, να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, να δούμε τα παιδιά. Εμένα προσωπικά ξηλώθηκε να μου πληρώσει την εκπαίδευση στην Αμερική, τότε που του ρίχνανε ντομάτες. Και από την άλλη, μια πνευματικότητα που τον έκανε να πηγαίνει εννέα μήνες στο Πήλιο να γράψει, να χάνεται μέσα στη σκέψη και τη δημιουργία».
Ο λόγος του έκλεισε με ένα μήνυμα που συνοψίζει τη φιλοσοφία του Διονύση Σαββόπουλου: «Νομίζω ότι αυτό που προσπαθούσε να μας πει είναι ότι το άυλο και το υλικό, ο θάνατος και η ζωή, πάνε μαζί. Ο θάνατος δεν είναι τέλος, είναι μια πνευματικότητα που μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή. Δεν είμαστε μόνο αυτό που βλέπουμε, αλλά και το παρακεί».
Ο Κορνήλιος Σαββόπουλος ολοκλήρωσε τον επικήδειό του ευχαριστώντας τον κόσμο: «Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε να τιμήσετε τον πατέρα μου, δεν το παίρνω ως δεδομένο».

«Θα στην προσέχουμε την Άσπα, να είσαι ήσυχος» – Το συγκινητικό αντίο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στον Διονύση Σαββόπουλο

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια τον Διονύση Σαββόπουλο, τον τραγουδοποιό που σφράγισε την ελληνική μουσική σκηνή και άφησε πίσω του ένα ανεκτίμητο καλλιτεχνικό αποτύπωμα. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τίμησε τη μνήμη του με έναν λόγο γεμάτο ευγνωμοσύνη και σεβασμό στο έργο και στη φιλία τους.

«Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Βαπτίστηκε στην ποιητικότητα και την πνευματικότητά της… Ίσως αυτή η μνήμη, οι αφηγήσεις των πρώτων και νεανικών χρόνων που προλάβαμε να μοιραστούμε, να σε έκανε να με αποκαλείς “καινούρια παιδική μου φίλη”», είπε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ανοίγοντας την καρδιά της για τον φίλο και καλλιτέχνη που σημάδεψε γενιές

Η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας στάθηκε στο έργο του Διονύση Σαββόπουλου, που όπως είπε «τραγούδησε για τον λαό, το έθνος και την ιστορία, την παράδοση και το μοντέρνο, την ταυτότητά μας». Αναφέρθηκε επίσης στη δύναμη των στίχων του, που «άγγιξαν τις ψυχές μας με τρόπο ανεξίτηλο» και στη μοναδική «γλώσσα Σαββοπουλική» που δημιούργησε, «τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική».

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου θύμισε και τη στάση ζωής του καλλιτέχνη: «Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου, ούτε επί Χούντας στη φυλακή… Δεν σύρθηκες από το κοινό σου, ήσουν πάντα μπροστά, ακόμα και απέναντί του».
Κλείνοντας η Κατερίνα Σακελλαρόπουλου σημείωσε: «Πέρασες από τον θρίαμβο στην αποδοκιμασία όταν ενόχλησες με την κριτική σου ματιά. Στάθηκες όμως όρθιος με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά και επέστρεψες, μας ξανακέρδισες, με την Άσπα πάντα δίπλα σου να λάμπει και να σε στηρίζει».

Και κατέληξε: «Ήρθαν τα χρόνια τα τελευταία με τη δοκιμασία της υγείας, αλλά και το δικό σου τρόπο του αποχαιρετισμού, τις γεμάτες κόσμο και ρυθμό συναυλίες, το βιβλίο του απολογισμού και της συμφιλίωσης, με τις φιλόξενες βραδιές, τους φίλους και τις αναμνήσεις, με την πληρότητα της ζωής, την παρουσία σου να μας γεμίζει και να μας φωτίζει και την πίστη σου ότι όλα είναι εδώ, τίποτα δεν χάνεται. Κι αυτοί που έφυγαν εδώ είναι. Καταγόμαστε από τόπους φωτός. Θα στην προσέχουμε την Άσπα, να είσαι ήσυχος. Καλό ταξίδι Διονύση αγαπημένε».

Ο επικήδειος λόγος της Α. Κοτανίδου
Η κ Κοταμανίδου , υπήρξε η γιατρός του Διονύση Σαββόπουλο στην περιπέτεια που περνούσε με την υγεία του
«Δυστυχώς για εμένα σε γνώρισα πολύ αργά και σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Όσοι όμως σε γνωρίσαμε νιώθουμε τυχεροί που περπατήσαμε μαζί σου έστω για λίγο στο δρόμο της ζωής».

Σ. Φασουλής: Δεν ξέρω αν χωρίς εσένα θα ήταν τόσο πλούσιο το ελληνικό τραγούδι
«Αν και εδώ ήρθα μιλώντας σου για τελευταία φορά, τουλάχιστον παρόντος σου, ήρθα για να λυθεί μια παρεξήγηση των τελευταίων ημερών. Ακούω παντού, ακούμε όλοι δηλαδή ότι το τραγούδι φεύγοντας ο Διονύσης έγινε πιο φτωχό. Λάθος. Ο Διονύσης αφήνει, μάλλον εσύ αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι, όχι πλούσιο, πάμπλουτο. Δεν ξέρω αν χωρίς εσένα θα ήταν τόσο πλούσιο. Εκεί θα ήταν λίγο πιο φτωχό, για να μην πω περισσότερο»

Γ. Σκαμπαρδώνης : Σου μεταφέρω την οδύνη και τον σεβασμό της Θεσσαλονίκης
«Αγαπητέ Διονύση, έρχομαι από τη Θεσσαλονίκη και σου μεταφέρω την οδύνη και τον σεβασμό της. Η μητέρα πόλη σε αποχαιρετά. Με τα ανεμισμένα της κάστρα που έψαλες, τα καΐκια, τα βεγγαλικά, τις χορωδίες, το πλήθος που βλέπει οπτασίες. Η γειτονιά σου η Ανάληψη σου γνέφει. Εκεί κοντά που είδες για πρώτη φορά τον Τσιτσάνη να κρατάει ένα μικρό βιολί και να πετάει δέκα πόντους πάνω από το έδαφος. Οι παλιοί σου φίλοι, ο Μπάμπης ο Καλλιπολίτης, ο Τάκης ο Σιμώτας, οι παιδικοί σου φίλοι σε πικροχαιρετούν»

Αλκ. Ιωαννίδης για Σαββόπουλο: Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς – Aνέβασες το επίπεδο της χώρας συνολικά
«Η πρώτη μεγάλη συναυλία που παρακολούθησα ήταν δική σου όταν με πήγε ο πατέρας μου στο κεντρικό στάδιο της Λευκωσίας να σε δω την εποχή που η Κύπρος έκειτο μακράν και δεν πάταγε καλλιτέχνης στο νησί. Έτσι ήρθες κι έστησες γιορτή. Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια, οι φιέστες, οι επέτειοι… Προετοιμαζόμουν και τα περίμενες σαν παιδάκι που ανυπομονεί για τα Χριστούγεννα. Σε αποχαιρετούμε σήμερα σαν έναν άνθρωπο σημαντικό για το τραγούδι και τον πολιτισμό, σημαντικό για τη σκέψη, το αίσθημα και την αισθητική μας, δηλαδή για ολόκληρη τη ζωή μας.
Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς».

Δ. Γαλάνη για Διονύση Σαββόπουλο: Ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και θα κατανοούν όλο και καλύτερα την κάθε πολύτιμη λέξη σου
«Ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και που θα κατανοούν όλο και καλύτερα την κάθε πολύτιμη λέξη σου. Για να μαθαίνουν που πατούν και που πηγαίνουν, ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι περήφανοι για αυτή τη γλώσσα, για ό, τι ελληνικό υπάρχει ακόμα μέσα μας και γύρω μας. Για αυτόν τον πολιτισμό που τόσο αγάπησες και τραγούδησες για αυτή την ταλαίπωρη πατρίδα τελικά».

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις