Ξαναζωντάνεψαν οι μνήμες της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου τον Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά

Γράφει ο Νότης Μαριάς

Σε κλίμα κατάνυξης για άλλη μια χρονιά χιλιάδες πιστοί κατέκλυσαν και φέτος την Παναγία Σουμελά στους πρόποδες του Βερμίου για να γιορτάσουν τον Δεκαπενταύγουστο, απαιτώντας ταυτόχρονα την διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των  Ελλήνων του Πόντου και τη συνακόλουθη καταδίκη της Τουρκίας.

Και όλα αυτά ενώ συμπληρώθηκαν ήδη 106 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καθώς τον Μάιο του 1919 μετά την απόβαση του Κεμάλ Πασά στην Σαμψούντα του Πόντου οι νεότουρκοι προχώρησαν σε μαζικές σφαγές και δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά ήταν τα θύματα της Γενοκτονίας που ξεπέρασαν τις 350.000 και ξερίζωσε πάνω από 400.000. Εκτελέσεις, βιασμοί, καταναγκαστικά έργα στα τάγματα εργασίας οδήγησαν στο θάνατο τους Ποντίους αδελφούς μας. Και πρόκειται για Γενοκτονία, γιατί οι Έλληνες του Πόντου δολοφονήθηκαν επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.

Και ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και συνολικά όλα τα όργανα της ΕΕ δεν φείδονται δηλώσεων για την καταδίκη της Ρωσίας καταγγέλλοντας γενοκτονία στην Ουκρανία, εντούτοις ποιούν για άλλη μια φορά την νήσσαν σε σχέση με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Επιπλέον το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου έχει καταστεί εξαιρετικά επίκαιρο καθώς στην ημερήσια διάταξη της παγκόσμιας σκηνής δεσπόζει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα. Μια γενοκτονία μάλιστα την οποία  η Τουρκία καταγγέλλει σε όλα τα φόρα, την ώρα που η ίδια αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου. Αυτό κι αν είναι ρεσιτάλ υποκρισίας από τον Ερντογάν και την παρέα του.

Το θέμα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είχαμε το πολιτικό θάρρος να το θέσουμε τον Μάιο του 2019 στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αφορμή τη συμπλήρωση τότε 100 χρόνων από την γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής  στις  24 Φεβρουαρίου 1994 αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα δικαίωσης. Επιπλέον με τον Ν. 2193/1994 η 19η Μαΐου ανακηρύχθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Η Διεθνής Κοινότητα οφείλει να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, να προασπίσει την ιστορική αλήθεια, να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίωσης ενός ολόκληρου λαού, να καταδικάσει την Τουρκία και να καλέσει την Άγκυρα να αναλάβει τις ευθύνες της.

Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία ο όρος  γενοκτονία σημαίνει τη μεθοδική, ολική ή μερική εξολόθρευση μιας εθνικής ή φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας η οποία εξοντώνεται όχι για κάτι που δήθεν έκανε αλλά για κάτι που είναι. Στην ουσία πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα που δεν έχει καμία συνάρτηση με διάφορες πολεμικές συγκρούσεις. Επομένως ορθώς μιλούμε περί Γενοκτονίας γιατί η συστηματική εξόντωση των Ποντίων αδερφών μας τόσο από την Οθωμανική αυτοκρατορία όσο και εν συνεχεία από τους νεότουρκους του Μουσταφά Κεμάλ έγινε ακριβώς επειδή επρόκειτο για Έλληνες και Χριστιανούς.

Η παραπάνω πρωτοβουλία μου τον Μάιο του 2019  να περιληφθεί στην Ημερήσια Διάταξη της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρόταση για συζήτηση του θέματος της Αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και έκδοση ψηφίσματος, έγινε στην πιο  κατάλληλη συγκυρία καθώς τότε:

α) είχε προηγηθεί η Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων απ’ το ιταλικό Κοινοβούλιο,

β) η Τουρκία είχε μπει  στο στόχαστρο του Τραμπ και

γ) πολλοί ευρωπαίοι Ευρωβουλευτές ήθελαν να ψηφίσουν κατά της Τουρκίας, εν όψει των τότε Ευρωεκλογών του Μαΐου 2019.

Όμως, η πρότασή μου δεν βρήκε αποδοχή ανάλογη της σημασίας του θέματος και της συγκυρίας από τις υπόλοιπες Πολιτικές Ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, καθώς τόσο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), με επικεφαλής τον τότε υποψήφιό του για την προεδρία της Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ, όσο και οι Σοσιαλιστές, οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι την καταψήφισαν.

Ειδικότερα 79 Ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ της Πρότασής μου, 199 κατά, ενώ καταγράφηκαν και 18 αποχές.

Ωστόσο, από την ενέργειά μου αυτή αναγκάστηκαν, καιροσκοπικά βέβαια και προεκλογικά, ενόψει των τότε ευρωεκλογών του Μαΐου 2019 τόσο ο κ. Μητσοτάκης να καλέσει ξαφνικά τις Ομοσπονδίες των Ποντίων και να πει ότι δήθεν θα αγωνιστεί ως Νέα Δημοκρατία για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου όσο και ο κ. Τσίπρας, που την τελευταία στιγμή, στο «90» πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου και κάλεσε τις ποντιακές οργανώσεις και έδωσε υποσχέσεις.

Υποσχέσεις οι οποίες αποδείχθηκαν καιροσκοπικές και προεκλογικές καθώς μέχρι και σήμερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κάνει τίποτε το αξιόλογο για το ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων αδελφών μας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έτσι για άλλη μια φορά και φέτος όλα τα μνημονιακά κόμματα απλώς αρκέστηκαν σε κροκοδείλια δάκρυα και ανακοινώσεις για το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου χωρίς να αναλάβουν κάποια πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πολύ δε περισσότερο καθώς ήδη τον Ιανουάριο του 2024 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε συζητηθεί η προσφυγή της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ για τη γενοκτονία στη Γάζα.

Νότης Μαριάς, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ηρακλείου, notismarias@gmail.com

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις