Αλέξης Τσίπρας: Μπήκε στο στούντιο ηχογράφησης για το βιβλίο του «Ιθάκη» σε audiobook – Δείτε βίντεο
O ίδιος διαβάζει τον πρόλογο του βιβλίου του, ενώ το audioBook έχει ηχογραφηθεί με τη φωνή του Αιμίλιου Χειλάκη
Στις 24 Νοεμβρίου, η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα, αναμένεται να κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία ωστόσο, το βιβλίο θα βγει και σε audiobook, σε ηχητική μορφή δηλαδή.
Για τις ανάγκες του audioBook της «Ιθάκης» ηχογραφήθηκε το βιβλίο στα στούντιο της BookVoice, στο μεγαλύτερο μέρος με τη φωνή του Αιμίλιου Χειλάκη ενώ κάποια μέρη, μεταξύ των οποίων ο πρόλογος και ο επίλογος, από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.
Συγκεκριμένα δήλωσε: «Για τις ανάγκες του audioBook της “Ιθάκης” ηχογραφήσαμε το βιβλίο στα στούντιο της BookVoice. Το μεγαλύτερο μέρος έχει ηχογραφηθεί με τη φωνή του Αιμίλιου Χειλάκη. Κάποια μέρη, μεταξύ των οποίων ο πρόλογος και ο επίλογος, από εμένα.
Ομολογώ η ανάγνωση του κειμένου ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Διαβάζοντας ξανά και αφηγούμενος τα κείμενά μου, ένιωθα τα ίδια – ίσως και ισχυρότερα – συναισθήματα από αυτά της πρώτης γραφής. Καλή ακρόαση!»
Δείτε το βίντεο από την ανάγνωση του προλόγου από την “Ιθάκη”:
Τι αναφέρει στο βιβλίο
Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στην άνοδό του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, στην περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά και στην συνολική του θέαση απέναντι στην άσκηση της πολιτικής.
Δίνοντας στη δημοσιότητα αποσπάσματα από τον πρόλογο του βιβλίου του, ο κ. Τσίπρας περιγράφει τα κίνητρα, τους χειρισμούς, τα λάθη και τις παραλείψεις στην άσκηση των πολιτικών καθηκόντων του, ενώ δηλώνει «παρών» στο μέλλον, στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα στους πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και τους πρώην συντρόφους του.
«Η δική μου Ιθάκη δεν είναι απλώς μια αφήγηση του παρελθόντος, δεν είναι η αφήγηση του νόστου. Δεν γράφτηκε, μόνο, για να καταγραφούν τα γεγονότα, ως ένα είδος απολογισμού. Είναι, πρώτα απ’ όλα, μια προσπάθεια να κατανοήσουμε το παρόν: να δούμε πώς φτάσαμε ως εδώ, μέσα από ποια διαδρομή, ποιες επιλογές, ποιες μικρές ή μεγάλες νίκες, ποιες ήττες. Και, ταυτόχρονα, αποτυπώνει την επιδίωξή μου να μιλήσω για το μέλλον, όχι με όρους αφηρημένης ευχής, αλλά να το περιγράψω όσο γίνεται πιο αναλυτικά και με την πίστη ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει» αναφέρει ο πρώην Πρωθυπουργός.
Όπως τονίζει, «η Ιστορία δεν είναι τρόπαιο, ούτε πεδίο ιδιοκτησίας. Είναι το κοινό μας έδαφος, χώρος μνήμης, ευθύνης και αλήθειας. Και αν δεν διεκδικήσεις την αλήθεια, αν δεν καταθέσεις τη δική σου μαρτυρία, τότε εγκαταλείπεις αμαχητί όχι μόνο το χθες αλλά κυρίως το σήμερα και το αύριο. Κι αυτό το αύριο της πατρίδας μας, αλλά και των συλλογικών μας αγώνων για μια δίκαιη κοινωνία δεν είμαι διατεθειμένος να το εγκαταλείψω, τουλάχιστον όχι αμαχητί».
«Αμείλικτη» η πραγματικότητα το 2015
Αναφερόμενος στην «πρώτη φορά Αριστερά», ο κύριος Τσίπρας επισήμανε πως «όταν ανέλαβα την ευθύνη της χώρας, το 2015, η πραγματικότητα ήταν αμείλικτη. Πολλοί με προέτρεπαν να αποφύγω την ευθύνη, να τη μεταθέσω σε άλλους για να παραλάβω εγώ ως ώριμο φρούτο μια χώρα απολύτως εξαντλημένη». «Δεν δείλιασα. Ανέλαβα την ευθύνη, όταν η Ελλάδα βρισκόταν σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της σύγχρονης Ιστορίας της. Οι αποφάσεις που έπρεπε να ληφθούν δεν είχαν απλώς πολιτικό κόστος· είχαν ηθικό βάρος, κοινωνική προέκταση, ιστορική διάσταση» συνέχισε. Για τον ίδιο, άλλωστε, «κάθε κρίσιμη στιγμή συνοδεύεται από αυτή την εσωτερική παρόρμηση. Να μη δεχτείς τον κόμπο ως τελικό όριο. Να βρεις τον τρόπο, με ευθύνη, με σταθερότητα, με κόστος, να περάσεις απέναντι. Αυτή η δύναμη δεν προκύπτει από τη φιλοδοξία, αλλά από την ανάγκη να παραμείνεις πιστός σε μια αποστολή που υπερβαίνει το πρόσωπό σου. Να υπηρετήσεις όχι αυτό που σε συμφέρει, αλλά αυτό που θεωρείς σωστό».
«Να ειπωθούν τα γεγονότα όπως τα έζησα»
Για την αναγκαιότητα του βιβλίου ο πρώην Πρωθυπουργός τονίζει πως «το βιβλίο αυτό γεννήθηκε από μια τέτοια ανάγκη. Όχι από την ανάγκη για προσωπική δικαίωση. Δεν γράφτηκε για να εξωραΐσει αποφάσεις, να ωραιοποιήσει γεγονότα ή να κατασκευάσει ένα αφήγημα βολικό για τον συγγραφέα του. Ο αναγνώστης, εξάλλου, γρήγορα θα συνειδητοποιήσει πως το βιβλίο γράφτηκε από την αίσθηση μιας εσωτερικής υποχρέωσης: την ανάγκη της μαρτυρίας. Να ειπωθούν τα γεγονότα όπως τα έζησα, να αποτυπωθούν οι συνθήκες, οι συγκρούσεις, τα διλήμματα και το κόστος. Γιατί είχα τη βεβαιότητα από καιρό πως στην Ιστορία δεν οφείλουμε να παρουσιαστούμε δικαιωμένοι· της οφείλουμε, όμως, να μιλήσουμε. Με ευθύνη, με καθαρότητα και χωρίς φόβο. Αυτό προσπάθησα να κάνω με το βιβλίο αυτό».
«Δεν υπήρχε δίχτυ ασφαλείας»
Μιλώντας για τα χρόνια της ανάδειξής του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας παρατηρεί πως «όταν το 2008 ανέλαβα την ηγεσία ενός μικρού κόμματος της Αριστεράς, σε ηλικία μόλις 34 ετών, πολλοί μιλούσαν για ένα «άλμα στο κενό». Εγώ το έβλεπα αλλιώς: ως μια προσωπική πρόκληση μεν, αλλά και πράξη αναγκαία, όχι μόνο για μένα προσωπικά, αλλά και για μια γενιά ανθρώπων που έψαχνε φωνή, που ένιωθε ότι ο διαμορφωμένος πολιτικός χάρτης δεν τη χωρούσε. Ήξερα ότι δεν υπήρχε δίχτυ ασφαλείας αν έπεφτα, ούτε πολιτικό ούτε προσωπικό». «Υπήρχε όμως εκείνο το μείγμα πίστης, πείσματος και ευθύνης που σε σπρώχνει να προχωρήσεις κι ας λένε όλα γύρω σου να σταματήσεις», όπως τόνισε.
Σύμφωνα, άλλωστε, με τον πρώην Πρωθυπουργό, «η πολιτική, όταν δεν ασκείται ως ρόλος που κληρονομείς αλλά ως εσωτερική αποστολή, έχει τη δύναμη να σε μεταμορφώσει. Δεν είναι η διαχείριση της καθημερινότητας αλλά η τέχνη της υπέρβασής της». «Η ικανότητα να διευρύνεις τα όρια του εφικτού μέχρι αυτό που χθες φάνταζε αδύνατο να γίνει πραγματικότητα. Αυτή η πολιτική είναι έφοδος στον ουρανό. Η πολιτική σε φθείρει, ναι, αλλά σου χαρίζει κάτι πολύτιμο. Τη σπάνια δυνατότητα να συνδεθείς αληθινά με την εποχή σου», προσθέτει ο ίδιος.
«Γράφω γιατί αυτή η συλλογική προσπάθεια, με όλα τα λάθη»
Απαντώντας στα κίνητρα συγγραφής του βιβλίου του, όπως παρατηρεί στο προλογικό του σημείωμα, «γράφω αυτό το βιβλίο γιατί πιστεύω ότι η πολιτική είναι το πεδίο όπου το όραμα για έναν δίκαιο κόσμο δοκιμάζεται με την πραγματικότητα, νοηματοδοτώντας έτσι τα όρια και την ουσία των αγώνων μιας κοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο. Γιατί πιστεύω πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο. Κανένας αγώνας δεν είναι μάταιος, όπως ο κυνισμός των συντηρητικών μάς προτρέπει να πιστέψουμε. Αυτήν την εμπειρία προσπαθώ να αποτυπώσω σε τούτο το βιβλίο».
«Γράφω γιατί αυτή η συλλογική προσπάθεια, με όλα τα λάθη, τις υπερβολές, τις αντιφάσεις της, τόλμησε να προσπαθήσει να αλλάξει τη ροή της Ιστορίας. Σε μια εποχή όπου η πολιτική είχε γίνει διαχείριση της παρακμής, εμείς επιχειρήσαμε να αρθρώσουμε μια διαφορετική αφήγηση. Δεν το πετύχαμε πάντα. Δεν ήταν όλες οι μάχες νικηφόρες. Αλλά κάθε μας βήμα συνοδευόταν από το όνειρο ενός καλύτερου, πιο δίκαιου κόσμου για τους πολλούς, για τους πιο αδύναμους. Γράφω γιατί θέλω να δείξω πως μπορεί να έκανα λάθη, αλλά ποτέ δεν μου έλειψε το θάρρος, ούτε όμως και άφησα τη χώρα μου μοιρολατρικά να τη σπρώξουν στον γκρεμό οι ίδιοι αυτοί που στη συνέχεια θα μας έδειχναν με το δάχτυλο ως υπεύθυνους της καταστροφής», όπως περιέγραψε ο κ. Τσίπρας, αφήνοντας σαφείς υπαινιγμούς για το πολιτικό του μέλλον.
«Τούτο το βιβλίο δεν είναι μόνο μια κατάθεση εμπειριών. Είναι και μια πρόταση. Είναι η προσπάθεια να μετατραπεί η γνώση που αποκτήθηκε μέσα στη φωτιά της κρίσης σε σκέψη, σε σχέδιο, σε όραμα για την Ελλάδα του αύριο. Μια Ελλάδα που δεν θα πορεύεται φοβισμένη ή παραιτημένη, αλλά θα τολμά να στοχάζεται, να διεκδικεί, να αλλάζει», κατέληξε ο πρώην Πρωθυπουργός.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr
Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις