Απόντες κατ’ εξακολούθηση

Η απουσία της Ελλάδας και από τη Δεύτερη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη συνιστά ένα απτό δείγμα της περιστολής της διεθνούς θέσης της χώρας μας και της κατ’ εξακολούθηση απουσίας της από το περιφερειακό περιβάλλον της επί δύο συναπτά έτη, τη στιγμή που η «απομονωμένη Τουρκία» είναι πανταχού παρούσα. Αυτό, μάλιστα, μία περίοδο όπου η Ευρύτερη Μέση Ανατολή συνταράσσεται από πρωτόγνωρα γεγονότα, τα οποία αφορούν συνολικά τη δομή των διακρατικών σχέσεων και θέτουν ευθεία διλήμματα και για την ελληνική εξωτερική πολιτική.

Ενώπιον της εν λόγω συντελούμενης μείζονος ανακατανομής ισχύος, ρόλων και σφαιρών επιρροής, η Ελλάδα οφείλει τουλάχιστον να έχει έναν ενεργητικό ρόλο, όπως το έπραξε τα προηγούμενα χρόνια επί Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μέσω διεθνών θεσμικών συνεργασιών (Σύνοδος των Χωρών του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Διασκέψεις για την «Ειρηνική Συνύπαρξη και το Θρησκευτικό Πλουραλισμό στη Μέση Ανατολή», καθώς και αντίστοιχες για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα, Φόρουμ των Αρχαίων Πολιτισμών). Παράλληλα, οφείλει να δηλώνει παρούσα σε κρίσιμα θέατρα διεθνούς αποσταθεροποίησης, όπως αυτό της Λιβύης, που άλλωστε ενδιαφέρει τη χώρα μας άμεσα εξαιτίας γεωγραφικής εγγύτητας, αλλά και του παράνομου τουρκο-λιβυκού συμφώνου.

Το 2018, στη Διεθνή Διάσκεψη του Παλέρμο για τη Λιβύη, η Ελλάδα προσκλήθηκε και ήταν παρούσα. Κατά συνέπεια, αναρωτιέται κανείς: Εφόσον το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε ότι η χώρα μας δεν προσκλήθηκε στη Διάσκεψη του Ιουνίου του 2021 επειδή «μετά τη Διάσκεψη του Ιανουαρίου του 2021 δημιουργήθηκε μια διαδικασία “follow up”», γιατί δεν υπήρχε η ίδια λογική μεταξύ των Διασκέψεων του Παλέρμο του 2018 και του Βερολίνου του 2021; Προφανώς επειδή μεσολάβησε η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. και η διολίσθηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας σε επιλογές περιφερειακής απουσίας.

Σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, ήρθε και η μετέπειτα διαχείριση του ζητήματος από την Κυβέρνηση της Ν.Δ., με μια σειρά αντιφατικών και συγκεχυμένων μηνυμάτων προς τη γερμανική πλευρά, η οποία είναι η βασική υπεύθυνη για την πρόσκληση των συμμετεχόντων. Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας άσκησε έντονη κριτική στη Γερμανία, ενώ ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών υποδεχόταν με χαμόγελα τον Γερμανό ομόλογό του λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις ότι… «θα μεταβιβαστεί το αίτημα της Ελλάδας!»

Επ’ αυτού έγκειται η κριτική στην Κυβέρνηση ότι δε διαθέτει συγκροτημένη και αποτελεσματική στρατηγική. Είναι αδιανόητο για το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών «να μη γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά» ή, με άλλα λόγια, να μη συντονίζονται ο Υπουργός με τον Αναπληρωτή Υπουργό στην υιοθέτηση μιας κοινής στάσης έναντι εν προκειμένω της Γερμανίας. Όπως αναφέρει σε ένα από τα βιβλία του, ο Αμερικανός Καθηγητής του Princeton, David A. Baldwin: «Η “τέχνη” της [εξωτερικής] πολιτικής είναι πολυδιάστατη και περιλαμβάνει την εφαρμογή και αλληλεπίδραση πολλαπλών εργαλείων: στρατιωτικών, οικονομικών, διπλωματικών και πληροφοριακών. Σκοπός της είναι η επίτευξη των πολλαπλών στόχων του κράτους, περιλαμβανομένων της εθνικής ασφαλείας, της οικονομικής ευημερίας και της πολιτικής επιρροής-κύρους».

Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών οφείλει να διαφυλάξει το κύρος και την πολιτική επιρροή της χώρας μας στην περιοχή, καθώς αυτά είναι τα θεμέλια για την εθνική ασφάλεια και την οικονομική ευημερία. Αυτό δεν πρόκειται να επιτευχθεί ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ούτε με υπόγειες άνευ όρων και προϋποθέσεων συνεννοήσεις. Θα επιτευχθεί αποκλειστικά μέσω της ενεργούς εμπλοκής μας στις διεθνείς εξελίξεις, μέσω διεθνών θεσμών και με άξονα το σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας.

Ιωάννης Αθ. Σαρακιώτης – Δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία – Αναπληρωτής Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις