Κολομβία: Πέθανε ο διάσημος ζωγράφος και γλύπτης Φερνάντο Μποτέρο

Πέθανε ο Φερνάντο Μποτέρο, Κολομβιανός ζωγράφος και γλύπτης, ανακοίνωσε νωρίτερα την Παρασκευή ο πρόεδρος της Κολομβίας, Γουστάβο Πέτρο.

«Πέθανε ο Φερνάντο Μποτέρο, ο ζωγράφος των παραδόσεων και των ατελειών μας, ο ζωγράφος των αρετών μας», τόνισε ο Κολομβιανός πρόεδρος με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ χωρίς ωστόσο να δίνει λεπτομέρειες για την τοποθεσία του θανάτου του.

Ha muerto Fernando Botero, el pintor de nuestras tradiciones y defectos, el pintor de nuestras virtudes. El pintor de nuestra violencia y de la paz.

De la paloma mil veces desechada y mil veces puesta en su trono

— Gustavo Petro (@petrogustavo) September 15, 2023

«Ο ζωγράφος της βίας μας και της ειρήνης μας. Του περιστεριού που απορρίφθηκε χίλιες φορές και χίλιες φορές τοποθετήθηκε στον θρόνο του», πρόσθεσε ο Γκουστάβο Πέτρο, αναφερόμενος σε ένα από τα εμβληματικά ζώα που χρησιμοποιούσε στα έργα του ο καλλιτέχνης.

Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε και το Γαλλικό Πρακτορείο.

Ο Φερνάντο Μποτέρο, έχει ένα ιδιαίτερο προσωπικό ύφος που ονομάζεται Μποτερίσμο και το οποίο απεικονίζει ανθρώπους και αντικείμενα σε παραμορφωμένες και ευμεγέθεις διαστάσεις. Θεωρείται ένας από τους πιο αναγνωρισμένους καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής αλλά και παγκοσμίως.

Ο Φερνάντο Μποτέρο, γεννημένος το 1932 στο Μεντεγίν, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Είχε την πρώτη του επαφή με την ζωγραφική μέσα από βιβλία και αντίγραφα. Μέρος της θεματολογίας και έμπνευσής του προερχόταν ακόμα από τα βιβλία του πατέρα του, με θέμα τη γαλλική επανάσταση, τα οποία ήταν εικονογραφημένα με αρκετές προσωπογραφίες της εποχής. Ο πατέρας του ήταν έμπορος και πέθανε ενώ ο Φερνάντο ήταν δύο ετών.

Η πρώτη του ατομική έκθεση οργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία το 1952, στη γκαλερί του Leo Matiz, στην πόλη της Μπογκοτά όπου είχε εγκατασταθεί νωρίτερα. Τον ίδιο χρόνο, συμμετείχε στο 9ο Σαλόνι Κολομβιανών Καλλιτεχνών και απέσπασε το δεύτερο βραβείο, γεγονός που του εξασφάλισε φήμη στον κύκλο των καλλιτεχνών και διανοουμένων της Μπογκοτά.

Αφού προσέγγισε ένα διεθνές κοινό με την τέχνη του, το 1973, ο Mποτέρο μετακόμισε στο Παρίσι όπου ασχολήθηκε με την γλυπτική. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, υπαίθριες εκθέσεις με τεράστιες χάλκινες φιγούρες διοργανώνονταν σε όλο τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία.

Το 2004, ο Μποτέρο εξέθεσε μια σειρά σχεδίων και πινάκων που επικεντρώθηκαν στη βία στην Κολομβία, η οποία αντλούσε έμπνευσε από τις δραστηριότητες των καρτέλ ναρκωτικών. Το 2005, παρουσίασε τη σειρά «Abu Ghraib», βασισμένη σε αναφορές για κακοποίηση κρατουμένων από τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ. Η σειρά του πήρε περισσότερους από 14 μήνες για να ολοκληρωθεί και έλαβε μεγάλη προσοχή όταν εκτέθηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη.

«Ο Μποτέρο ανήκει στους καλλιτέχνες εκείνους που και σε προβεβηκυία ηλικία αλλάζουν το θεματολόγιό τους. Στο παρελθόν ζωγράφιζε πλούσιες οικογένειες ντυμένες με τα καλά τους, γυμνές γυναίκες στεγνώνοντας τα μαλλιά τους, τεράστια πορτοκάλια και μπανάνες και τον αναπόφευκτο Λατινοαμερικανό πρόεδρο ή στρατηγό με τη στολή του. Τώρα ζωγραφίζει τη βία του πολέμου, τις απαγωγές και τα φονικά, τις νεκρικές πομπές και τους τραμπούκους-εκτελεστές», ανέφεραν για αυτόν οι New York Times.

Τα γλυπτά του είναι εμπνευσμένα από αρκετές διαφορετικές πηγές, με κυρίαρχες επιρροές από την πρώιμη αιγυπτιακή τέχνη και τα ανθρωπόμορφα αγγεία και γλυπτά των προκολομβιανών πολιτισμών. Χαρακτηρίζονται συχνά από τις γιγαντιαίες διαστάσεις τους και βασίζονται κυρίως στο μονόχρωμο μπρούντζο, αγαπημένο υλικό του Μποτέρο. Βασικό στοιχείο για το σύνολο των γλυπτών του είναι ακόμα η άρτια εκτέλεση και οι ομαλές, λείες επιφάνειες, στοιχείο που υπογραμμίζει τον αισθησιασμό των έργων. Υπερμεγέθη γλυπτά του Μποτέρο εκτέθηκαν δημόσια, για πρώτη φορά, στο Καστέλο Μπελβεντέρε της Φλωρεντίας, το 1991, και αμέσως μετά στο καζίνο του Μόντε Κάρλο και στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού. Το 1993 υπήρξε ο πρώτος καλλιτέχνης του οποίου γλυπτά παρουσιάστηκαν στην Παρκ Άβενιου της Νέας Υόρκης, ενώ το 1999 τριάντα γλυπτά του εκτέθηκαν στην Πιάτσα ντελα Σινιορία της Φλωρεντίας, ανάμεσα σε έργα του Μιχαήλ Άγγελου και του Τσελίνι.

Τον περασμένο Μάιο είχε αφήσει την τελευταία της πνοή η σύζυγός του και διακεκριμένη εικαστικός Σοφία Βάρη, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Πηγή: protothema.gr/ wikipedia.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις